Wałbrzyskie Mauzoleum Schlesier Ehrenmal.

Wałbrzyskie Mauzoleum Schlesier Ehrenmal.

Ci co mnie znają wiedzą, że temat Mauzoleum w Wałbrzychu jest mi bardzo bliski. Urodziłem się i spędziłem dzieciństwo w dzielnicy Nowe Miasto. Jako 5 letni brzdąc byłem pierwszy raz na Mauzoleum. A było to w roku 1961. Panie z Przedszkola na ul. Bogusławskiego zabierały nas i dwa drewniane wózki – jeden z ciastem drożdżowym z kruszonką, a drugi z baniakami z kompotem i wędrowaliśmy na Mauzoleum. Nikt nas nie trzymał na sznurkach. Robiliśmy co chcieliśmy, biegaliśmy po placu, ale także po budynku Mauzoleum, tak to pamiętam. Nikt nie ostrzegał nas, że jest tam zło lub coś się tam nam stanie.

Miejsce to pamiętam, że wyglądało dokładnie tak jak na (Fot 1.). Były murki przed wejściem. Kule na murkach. Chodniki z kamieni. Nie było kolumny , plakiet z brązu z napisami na ścianach, orłów na bocznych pylonach. Jeden orzeł leżał roztrzaskany obok budynku.

Późniejsze lata, to zabawy na tym terenie. między innymi obrona gniazd na drzewach z flagami drużyn, tak jak w książce “Chłopcy z placu broni”.  Walczyliśmy jako Nowe Miasto przeciwko Podgórzu. Podczas tych zabaw wspinaliśmy się po kamiennym murze i biegaliśmy po dachu Mauzoleum.

Plac defiladowy wyglądał tak jak na powyższej fotografii. Posadzona tam była trawa, której nie trzeba było kosić i wyrastała nie wyżej niż na jakieś 5 cm. Dookoła placu posadzone były pięknie pachnące dzikie róże, które miały duże owoce. Te owoce po pierwszym przymrozku zbierała moja mama na powidła. Były bardzo słodkie.

Na placu latem mieszkańcy miasta opalali się i leżeli na kocach. Odbywały się festyny, podczas których w amfiteatrze występowały zespoły ludowe w tym Zespół Pieśni i Tańca Wałbrzych. Na boisku rozgrywano mecze piłkarskie po których z samochodów Star SPOŁEM sprzedano piwo, oranżadę, kiełbasę i słodycze.

W późniejszych latach pamiętam jesienne zawody latawców. Było na nich bardzo dużo ludzi.

Nikt nie bał się tego miejsca. Nikt nie łączył go z jakimś złem.

Idiotyczna nazwa Totenburg.

Musze to napisać, ponieważ jest to bardzo istotne.

Idiotyczną nazwę do tego obiektu przypisał niejaki Hanibal Smoke publikując na YouTube materiał o tytule “TOTENBURG Ostatnia świątynia Hitlera” 3 kwietnia 2012. Dlaczego piszę Idiotyczna? Ponieważ jedyny związany z Hitlerem Totenburg znajduje się w Egipcie w El Alamein, a nie w Waldenburgu (Wałbrzychu).

Goebbels mówił, że kłamstwo powtórzone tysiąc razy staje się prawdą. I taki idiotyzm jak Totenburg, w stosunku do Mauzoleum, stał się powszechnym określeniem w sieci. Taka nowa fałszywa “prawda historyczna”.

Przejdźmy do rzeczy czym jest Mauzoleum.

Powstało w latach 1936 -1938 . Miało być miejscem upamiętnienia synów całego Śląska, którzy zginęli podczas I Wojny Światowej. Synów Śląska, którzy zginęli jako ofiary pracy oraz synom Śląska poległym za III Rzeszę. Takie teksty umieszczono jako napisy z brązu na trzech ścianach obiektu.

Zbudowano je w miejscu, gdzie pod ziemią w kopalni, w roku 1901 zginęli górnicy w podziemnym pożarze. Niemcy z Nowego Miasta mówili o pożarze kopalni w tym miejscu oraz o białych krzyżach które stały obok Mauzoleum. O pożarze wtedy nic nie wiedziałem. Teraz wiem i jest o tym w jednym z moich poprzednich artykułów – Pożar w polu Hermann kopalni Con. Fürstensteiner Waldenburg i. Schl. 24 maj 1901.

Odniesienie do synów, koncepcja obiektu.

Nic nie jest przypadkowego w tym obiekcie. Symbolika kolumny z brązu, też nie jest przypadkowa. Mamy trzech młodzieńców trzymających misę z ogniem. Czy to symbol nazistowski? Bynajmniej nie. Co nam mówi Biblia?

Mamy następną symbolikę w kolumnie znicza. Cztery lwy. Czy to symbol hitlerowski?

W chrześcijaństwie lew jest symbolem zmartwychwstania – w średniowieczu wierzono, że lwięta rodzą się martwe i po trzech dniach są ożywiane przez swego ojca. Wizerunek ryczącego lwa często obrazuje Sąd Ostateczny. Jednocześnie mamy, także w Księdze Daniela opowieść o proroku wrzuconym do jaskini z lwami, które go nie tknęły. Do tego lew to symbol Izraela. Zwierzę to jest w Biblii także symbolem odwagi. Lwy były często przedstawiane jako strażnicy z racji swej siły i czujności. Tron króla Salomona ozdobiony miał być rzeźbionymi przedstawieniami tych stworzeń.

Lwy u podstawy kolumny na dziedzińcu Mauzoleum w Wałbrzychu Opisywane są jako lwy brunszwickie. Fakt, że wyglądają jak lew z Brunszwiku. Skąd się wziął Lew Brunszwicki? Jest to zoomorficzne ukazanie księcia Henryka Lwa. Prawdopodobnie za ideowe wzory dla dzieła miały posłużyć antyczna rzymska statua, znana jako Wilczyca kapitolińska, pomnik cesarza Marka Aureliusza, a ponadto liczne wizerunki lwów weneckich symbolizujących świętego Marka, patrona miasta.

Kolumna opleciona jest siecią rybacką. I nie ma na niej liści dębu, jak można przeczytać w niektórych opracowaniach. Czy to symbol nazistowski? Raczej chrześcijański. Ale czy tylko?

W mitologii egipskiej na rozkaz samego boga słońce Ra bóg Sobek o kształcie krokodyla lub z głową krokodyla wyłowił za pomocą sieci czterech synów Horusa. Zostali wyciągnięci z wody, stojąc na kwiecie lotosu. Na kwiecie lotosu widzimy ich również, gdy stoją przy tronie Ozyrysa (najpewniej uosabiali oni cztery kierunki świata korelowane następnie z innymi porządkami, np. najważniejszymi organami człowieka, które chowano w urnach kanopskich; dlatego urny mają oblicza). Czterej synowie Horusa byli pierwotnymi bóstwami dla zmarłych, ponieważ pomagali im w podróży w zaświaty. Chociaż pojawili się we wczesnych etapach mitologii egipskiej, od czasów Średniego Państwa przyjęli bardziej centralną rolę. Ich związki z punktami kardynalnymi, ich powiązania z innymi bóstwami i ich rola w procesie mumifikacji sprawiły, że Czterej Synowie Horusa centralne postacie starożytnego Egiptu.

Czyżby sieć i cztery lwy były odniesieniem do nich?

Jak był zbudowany i jak funkcjonował znicz na szczycie kolumny.

Wydaje się być proste, że widać jak znicz świecił w nocy. Ale co zrobić aby był widoczny w dzień?

Aby zabezpieczyć stabilność pracy, wymagane funkcje i możliwość sterowania palnikiem znicza na szczycie kolumny zainstalowano cały system urządzeń w pomieszczeniu technicznym po prawej stronie od wejścia.

Znicz gazowy zasilany był gazem koksowniczym przez rurociąg o średnicy 100 mm i długości 1100 m. Zainstalowano gazomierz o przepływie 150 m³ na godzinę. Reduktor ciśnienia w połączeniu z zegarem sterującym zapłonem oraz gaszeniem płomienia, a także jego wielkością. Systemy sterowania zegarowego zapalaniem i gaszeniem lamp gazowych były w tym okresie już dobrze opracowane.  Do tego zmontowano zbiornik benzolu, który zapewniał zabarwienie płomienia tak aby był widoczny w dzień. Ilość benzolu dodawanego do gazu, była regulowana ręcznie. Znicz miał płonąć stale. Gaszenie i zapalanie miało mieć miejsce tylko przy specjalnych okolicznościach.

System sterowania jak widać na powyższej okrągłej tabeli zapewniał zmianę ilości podawanego gazu w zależności od pory dnia.

Jest jeszcze ciekawiej.

Mamy na powyższym rysunku (Fot 11.) jedną z pierwotnych rycin przedstawiających Świątynię Salomona w Jerozolimie. Czyż Mauzoleum w Wałbrzychu nie jest podobne do niej kształtem? Mamy krużganki okalające jeden i drugi obiekt. Mamy trzy wejścia w jednym obiekcie i w drugim. Mamy w Świątyni Salomona misę z wiecznie płonącym ogniem w centralnym punkcie obiektu. Taką samą misę z wiecznie płonącym ogniem mamy w centralnym punkcie Mauzoleum. Do tego lwy przy tronie Salomona i lwy przy kolumnie. Wąskie wejścia zarówno w Świątyni Jerozolimskiej jak i w budynku Mauzoleum.

Nad głównym wejściem z Placu Defilad umieszczono w murze, rzeźbę wizerunek twarzy młodzieńca. W przeszłości bardzo często głowy lub wizerunki twarzy wmurowywano w ściany kościołów, ponieważ miały one zabezpieczać przed napastującymi żyjących duchami i upiorami. Znów element chrześcijański – nie nazistowski.

Przejdźmy do innych ciekawostek.

Musimy obejrzeć plany konstrukcyjne obiektu aby zrozumieć niejasności które z nich wynikają.

1. Schody do ulicy marszowej.
2. Plac defilad.
3. Maszty flagowe.
4. dziedziniec przed głównym wejściem.
5. Przedsionek ze sztandarami.
6. Dziedziniec.
7. Kolumna z ogniem.
8. Podcienia lub krużganki.
9. Boczne wejście z księgą pamiątkowa miasta.
10. Drugie wejście boczne.
11. Pomieszczenia z wyposażeniem. Po prawej od wejścia – aparatura sterowania zniczem oraz zbiornik benzolu.
12. Filar z godłem państwowym.

Patrząc na te plany widzimy pomieszczenia piwniczne pod obiektem. W czym jest problem? Otóż ani na planach, ani w rzeczywistości nie ma klatki schodowej do piwnic. Jet tylko jeden otwór w podłodze z drabinką z pomieszczenia sterowania zniczem gazowym – zaznaczonego jako 11 po prawej stronie od wejścia.

Tymczasem mamy dookolny piwniczny korytarz piwniczny pod krużgankami oraz pomieszczenia piwniczne. Co ciekawe mają otwory wejściowe do pomieszczeń, obwiedzione są farbą fosforową, w celu zapewnienia widoczności w ciemności. Po co więc wybudowano pomieszczenia piwniczne o takiej kubaturze i wysokości 4 m, skoro nie były przeznaczone dla celów technicznych lecz dla ludzi – patrz malowanie jak w schronie, i nie było do nich zejścia klatką schodową?

Skąd więc można było wejść do piwnic? Na pewno nikt po za obsługą nie schodził po drabince przez pomieszczenie techniczne. Niestety nie udało się mi, ani nikomu innemu ustalić jak wchodzono do tych piwnic. I czy istnieje jakaś zakamuflowana część podziemi.

Widać, że inni też starali się rozwiązać tą tajemnicę.

Tunel kolejowy przy Mauzoleum.

Świadek Nabielec mówi o tunelu kolejowym z Podgórza w stronę Mauzoleum. Inspektor PPT pisze, że jest to niemożliwe.

Jednak mamy plan rozbudowy sieci kolejowej w Waldenburgu z Centralbahnhof obok Mauzoleum. Co ciekawe posiadam kopie dokumentów dotyczących tej inwestycji, w których jest mowa o budowie czterech tuneli. Czyżby Nabielec miał rację? Będzie o tym osobna publikacja.

Podziemny szpital przy Mauzoleum.

Mamy inną ciekawostkę z protokołów PPT. Mowa w niej o podziemnym szpitalu pomiędzy tunelem Wałbrzych – Jedlina, a Szpitalem Spółki Brackiej (nr 2 w Wałbrzychu ul. Batorego). Czy ten szpital mógł być koło Mauzoleum? Wiele przesłanek na to wskazuje. Choćby budynek Szkoły Podstawowej nr 23  na ul. Psie Pole. Jest to jedna z 1000 – latek. Jednak o takim kształcie powstało ich tylko kilka w Polsce. Rozmawiałem wiele lat temu z ich projektantem Tadeuszem Binkiem. Powiedział, że ta szkoła to szpital wojskowy na wypadek “W” (Wojny). Nadbudówki to sale operacyjne. Sześć sal operacyjnych. Za mało izb chorych. I gdzie mieli by się ukrywać podczas nalotów? Co ciekawe stwierdził, że nie ma możliwości sprawdzenia w dokumentach, ale taki obiekt musi być powiązany z podziemnym szpitalem.

Mój ojciec pracował w Dziale Administracji Szpitala nr 2. Pamiętam jak mówił o planach budowy Szpitala wojewódzkiego w Wałbrzychu na Psim Polu. Miał on powstać za Szkołą nr 23 w kierunku na Rusinową. Czy nie wydaje wam się dziwne, że mamy szkolę – szpital na wypadek “W” obok plany budowy Szpitala wojewódzkiego, a w materiałach PPT mowę o podziemnym szpitalu? Nie wierzę w przypadki. Musi tam być wybudowany przez Niemców podziemny szpital.

Na artykuł z dawnych lat potwierdzający fakt istnienia tego szpitala trafił kiedyś mój przyjaciel Petroniusz. Niestety ani on, ani ja nie możemy odnaleźć zdjęcia tego artykułu.

Pamiętam tylko, że w artykule chodziło o zatrzymanie przez żołnierzy Wojsk Ochrony Pogranicza w lesie koło Golińska, dwóch Niemców chcących przekroczyć nielegalnie granicę. Podczas przesłuchania jeden z nich ujawnił, że byli członkami Werwolfu i zamierzali uciec do Austrii. W nocy poprzedzającej zatrzymanie spalili cześć przenoszonych dokumentów – pewnie to miały być “polisą na życie”. Wśród nich były dokumenty dotyczące podziemnego szpitala pod Schlesier Ehrenmal. Szpital był w pełni ukończony z materiałami medycznymi i żywnością. Dodał, że wejścia do niego są zaminowane. Tyle było ogólnie w treści.

Nie sadzę, żeby ludzie z WSI nie dopytali tego Niemca bardziej szczegółowo, o ten podziemny szpital i nie sprawdzili wiarygodności zeznania w terenie.

To co powyżej napisałem i pokazałem, to tylko cześć historii i materiałów o Mauzoleum. Będę o nim pisał kolejne artykuły.

© Licencja na publikację
© Wszystkie prawa zastrzeżone