Wieża widokowa w Parku Sobieskiego w Wałbrzychu.

Na oficjalnej stronie UM w Wałbrzychu czytamy

Prezydent miasta Roman Szełemej tak zachwalał to cudo.

Przejdźmy więc do faktów.

Na  stronie Gminy Wałbrzych mamy “Budowa wieży widokowej w ramach zadania pn. III etap rewitalizacji Parku im. Sobieskiego – modernizacja ścieżek spacerowych i oświetlenia z budową wieży widokowej.”

W załączniku nr 6 mamy “Dokumentacje techniczną”

I co możemy ciekawego wyczytać w tej dokumentacji?

Opis techniczny konstrukcji.

1. WARUNKI GRUNTOWE
Podłoże zbadano do głębokości 1,5 m.
Pod warstwą humusu o miąższości 0,1m lokalnie występują utwory zboczowe postaci twardoplastycznych piasków gliniastych z domieszką żwirów pod którymi zalegają wietrzeliny górnokarbońskich piaskowców i zlepieńców w postaci kamieniami lub kamieni z wypełnieniem zagęszczonych pospółek. Poniżej występuje strop skały twardej średnio spękanej.

2. WARUNKI WODNE
W trakcie prowadzenia badań do głębokości 1,5mppt nie stwierdzono obecności wody gruntowej.
Należy wnioskować, że w okresach roztopów i wzmożonych opadów atmosferycznych można spodziewać się, na stropie skały sączenia wód infiltracyjnych.

3. KATEGORIA GEOTECHNICZNA
Projektowany obiekt zaliczono do drugiej kategorii geotechnicznej i może być projektowany i wykonywany powszechnie stosowanymi metodami.

4. INFORMACJA O SPOSOBIE POSADOWIENIA BUDYNKU
Na podstawie otrzymanej „OKREŚLENIE WARUNKÓW GRUNTOWO –WODNYCH WYSTĘPUJĄCYCH W PODŁOŻU ALEJEK PARKU SOBIESKIEGO W WAŁBRZYCHU” opracowana przez Jacka Keniga upr. M.O.Ś. i Z.N. decyzją nr 070989 wynika, że występujące w poziomie posadowienia grunty rodzime występujące w podłożu badanego terenu stanowią nośne podłoże budowlane nadające się do bezpośredniego posadowienia – zgodnie z normą PN-59-B-03020 obciążenie dla gruntów wietrzelinowych z porami wypełnionymi gruntem sypkim zagęszczonym wynosi k2=5,5kG/cm2 (540,0kPa), a dla skał twardych średnio spękanych wynosi k2=10,0kG/cm2 (980,0kPa).
W związku z powyższym posadowienie obiektu zakłada się jako bezpośrednie na żelbetowej płycie oraz ścianie fundamentowej pod platformą wejściową oraz na stopach fundamentowych pod słupki zewnętrznej konstrukcji rampy. Ławy i stopy przewidziane do wykonania w technologii monolitycznej.

Projekt Budowlany

5. INNE INFORMACJE I DANE. (§ 14 PKT 5 ROZPORZĄDZENIA)

Przejdźmy do meritum.

Widzimy z powyższych dokumentów, że cyt. “Podłoże zbadano do głębokości 1,5m”. Dalej, cyt. “Projektowany obszar zaliczono do drugiej kategorii geotechnicznej.”

W projekcie stwierdzono, cyt. ” Wpływ eksploatacji górniczej – nie dotyczy.”

Wpływ eksploatacji górniczej?

Na powyższym planie mamy jeden z poziomów wydobywczych kopalni Graf Schweinitz pod Górą parkową w Wałbrzychu. Poziomów tej kopalni jest kilka. Do tego dochodzą pokłady wydobywcze kopań Conrad oraz Dorotheen Grube. Trzeba też uwzględnić sztolnię Johan przebiegającą bezpośrednio pod obiektem.

“Skała’ to zlepieńce i piaskowce. A to nie jest stabilny grunt. Przed 1900 rokiem nie stosowano podsypki chodników i zostawiano je, aby “siadły” na zawał. Tak więc ta “skała’ w Parku Sobieskiego jest mocno naruszona.

Do tego dochodzą obiekty II Wojenne, które tam się znajdują.

Jak może to wyglądać w przekroju pionowym, na przykładzie kopalni w Kowarach – poniżej.

Czy zatem mamy drugą kategorie geotechniczną?

Dz.U.2012.0.463 – AKT ARCHIWALNY – Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa I Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych.

2. Warunki gruntowe w zależności od stopnia ich skomplikowania dzieli się na:
1) proste – występujące w przypadku warstw gruntów jednorodnych genetycznie i litologicznie, zalegających poziomo, nieobejmujących mineralnych gruntów słabonośnych, gruntów organicznych i nasypów niekontrolowanych, przy zwierciadle wody poniżej projektowanego poziomu posadowienia oraz braku występowania niekorzystnych zjawisk geologicznych;
2) złożone – występujące w przypadku warstw gruntów niejednorodnych, nieciągłych, zmiennych genetycznie i litologicznie, obejmujących mineralne grunty słabonośne, grunty organiczne i nasypy niekontrolowane, przy zwierciadle wód gruntowych w poziomie projektowanego posadawiania i powyżej tego poziomu oraz przy braku występowania niekorzystnych zjawisk geologicznych;
3) skomplikowane – występujące w przypadku warstw gruntów objętych występowaniem niekorzystnych zjawisk geologicznych, zwłaszcza zjawisk i form krasowych, osuwiskowych, sufozyjnych, kurzawkowych, glacitektonicznych, gruntów ekspansywnych i zapadowych, na obszarach szkód górniczych, przy możliwych nieciągłych deformacjach górotworu, w obszarach dolin i delt rzek oraz na obszarach morskich.

Kategorię geotechniczną ustala projektant obiektu budowlanego. Wskazana jest w opinii geotechnicznej. Projektant zależnie od sytuacji powinien zlecić także odpowiednie badania gruntu. Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej wskazuje, że zakres takich badań będzie zależny od tego, do której kategorii został zaliczony obiekt.

Kiedy mamy budowlę przynależną do trzeciej kategorii, poza opinią geotechniczną wymagane jest sporządzenie dokumentacji badań podłoża gruntowego, projektu geotechnicznego oraz dokumentację geologiczno-inżynierską. Dla obiektów trzeciej kategorii geotechnicznej wymagany jest rozszerzony program badań podłoża gruntowego w tym badań wytrzymałościowo-odkształceniowych.

Kto tu rozminął się z prawem, przepisami i realiami?

Co stanie się gdy wieża o masie 250 ton, posadowiona na 1,5 metrowej płycie fundamentowej, na niestabilnym podłożu, ponad dawnymi wyrobiskami górniczymi runie?

Inwestor? Przecież oni nic nie wiedzą. Tak jak przy budowie obwodnicy. Dla inwestora stare obiekty górnicze to TABU. Trzeba to schować pod dywan. Może nie wyjdzie.

Projektant? Tak. Bo nie uwzględnił realiów i zagrożeń oraz nie wykazał się należytą starannością.

Kto zezwoli na użytkowanie obiektu? Bardzo ciekawi mnie ta decyzja jak zostanie podpisana.