Strachy zamek Książ

Strachy zamek Książ.

W średniowiecznej części zamku Książ, a konkretnie w jej skrzydle północnym (nie mylić z nowym XX- wiecznym Skrzydłem północnym), mamy zespół pomieszczeń nazywanych – Strachy.

Nazwa ta powstała gdy zaaranżowano je, przez zabudowę dekoracji, dla celów turystycznych w latach 70-tych ubiegłego wieku. Był to element zwiedzania podobny do spotykanych dzisiaj w wielu zamkach, sal tortur.

W okresie przed przejęciem od Hochbergów, pod zarząd komisaryczny zamku, była tam winiarnia.

Cóż jest tak ciekawego w tych pomieszczeniach, że publikuję tutaj ten artykuł?

Cóż tak ciekawego jest w Strachach?

Wiele osób wie, że konikiem nieżyjącego Tadeusza Słowikowskiego był Książ. Nie tylko interesował się tunelem na 65-tym kilometrze. Otóż podczas moich wielu dyskusji u Tadeusza, przewijał się temat ukrytych poziomów i pomieszczeń w konstrukcji i pod zamkiem Książ. Siedzieliśmy nad planami i typowaliśmy takie miejsca. Tadeusz działał z wieloma grupami, osobami oraz pracownikami zamku Książ, starając się namacalnie sprawdzić swoje teorie. Pomimo wykonania wielu wiertniczych otworów sondażowych, nie udało się znaleźć pustek. Wyjątkiem jest otwór w podłodze pomiędzy schodami Trawertynowymi, a ścianą baszty Jerzego, gdzie pod spodem jest pomieszczenie zasypane gruzem.

Byłem z Tadeuszem kiedyś w Strachach. Wiedział, że te pomieszczenia zostały mocno przebudowane. Widzicie to państwo na Fot 2, gdzie pod sufitem, wnęki w ścianie, jest potężne żelbetonowe wzmocnienie. Tylko po co, skoro oficjalnie za ścianą nic nie ma? A bezpośrednio nad tym blokiem betonowym jest wejście z holu Myśliwskiego do Zbrojowni. Czy zatem jest to podpora? Czy też nadproże?Popatrzmy na Fot 4 poniżej.

Weryfikacja hipotez.

W dniu 16.08.2013 Stowarzyszenie Dolnośląska Grupa Badawcza, którego byłem prezesem, na podstawie wszelkich wymaganych zgód, na przeprowadzenie badań w pomieszczeniach Strachów, przystąpiła do badań. W ramach zezwolenia mogliśmy wykonać 2 otwory rdzeniowe w szybach windowych, w celu weryfikacji ich niższych poziomów oraz 2 otwory, w dużej sali Strachów.

W pierwszym dniu badań, Dariusz Gwiazda członek stowarzyszenia a jednocześnie właściciel firmy TECHDIAM wykonał odwierty w szybach windowych. Okazało się, że nie mają one przedłużenia w dół. Niestety nie udało się nam wykonać następnych dwóch odwiertów 3 i 4 w dużej sali. I niestety nie było możliwe wykonanie tych wierceń w późniejszym terminie. Wiązało się to, z kosztami ponownego zatrudnienia firmy saperskiej, ale nie tylko.

Na pewno kojarzycie żelbetonowe elementy z wystającymi prętami z poniższego zdjęcia Fot 6.

Nikt nie wie po co je wykonano. Ja uważam, że są elementami jakiejś żelbetonowej konstrukcji pod dużą salą Strachów. Dlatego planowaliśmy wykonanie dwóch otworów nr 3 i 4, w posadzce,  wiertnicą rdzeniową, przy tej żelbetonowej konstrukcji, a nie na środku pomieszczenia.

Zagięte, na górze, dużej średnicy pręty zbrojeniowe, świadczą o tym, że konstrukcja przenosiła duże obciążenia lub naprężenia i zabezpieczano się przed wyrwaniem tych prętów.

Nie wszyscy w SDGB byli zainteresowani tymi badaniami. Na powyższym zdjęciu Fot 8, za stalowymi drzwiami mamy zejście w dół. Jest ono wypełnione mieszaniną betonu i dużych kamieni. Beton jest bardzo twardy, czyli wysokiej klasy.

Planowałem zgłoszenie projektu badawczego obejmującego przekucie i usunięcie tego betonu i sprawdzenie, dokąd prowadzi ta klatka schodowa. Niestety “głównego Boba budowniczego” w naszej grupie, nie interesował ten temat. Wynalazł wiele powodów, aby się to nie odbyło.

Na Fot 9 widzimy lokalizację stalowych drzwi i klatki schodowej za nimi. Drzwi są tam postawione po to, aby nie było widać tego wejścia.

Ale to nie koniec atrakcji.

W obszarze zaznaczonym czerwoną linią, na powyższym planie Fot 10, nie ma oficjalnie żadnych pomieszczeń. Przypominam, że mowa jest o poziomie Strachów.

Cóż zatem widzimy na Fot 11? Jest to fragment planów przebudowy zamku Książ, na potrzeby Kancelarii Rzeszy, z interesującym nas fragmentem dotyczącym Strachów.

Mamy tu schody, które prowadzą z Jasnego dziedzińca do Strachów. Idziemy w górę, po czym na spoczniku, schody zakręcają pod katem 90 st i wchodzą nad nasz żelbetonowy blok w Strachach. Dalsza cześć, ze spocznika prowadzi w górę, na Czarny dziedziniec.

Ale nie widać tam żadnych pomieszczeń tylko opis Czarny dziedziniec?

Architekt przebudowy M. Lehmler nie narysował? Być może.

A może jest inny układ schodów?

Uważam, że jest zupełnie inaczej.

Schody z Jasnego dziedzińca idą w górę do spocznika, na poziomie podłogi Strachów (opis +4,50). Lecz z tego spocznika, idą w dół, poniżej Strachów. Tam jest kolejny spocznik, który prowadzi do otworu drzwiowego (opis obok +1,77). Jednocześnie z tego spocznika, w lewo, idą kolejne schody, które schodzą w dół, na inny poziom, poniżej Strachów. Zatem pomiędzy spocznikiem w Strachach +4,50, a spocznikiem przed Czarnym dziedzińcem +1,77, jest różnica wysokości 2,77 m. Jeżeli schody pod Strachy schodzą niżej, to względem Strachów do niższych pomieszczeń możemy mieć co najmniej 5m różnicy. Budowa klatki schodowej osłabiła konstrukcję murów w tym miejscu. Dlatego powyżej, w Strachach wykonano tą wielką żelbetonową belkę, podtrzymującą mury.

Podsumowanie.

Na podstawie pokazanych powyżej analiz, stwierdzam, że pod pomieszczeniami strachów są niedostępne pomieszczenia. Wiązary na powyższym zdjęciu Fot 12, zabezpieczają mury i zarazem stropy pomieszczeń poniżej.

Jednocześnie stwierdzam, że pod Holem Myśliwskim, także są niedostępne obecnie pomieszczenia.

Nie mam zamiaru “kopać się z koniem”. Przedsiębiorstwo Zamek Książ Sp. z o.o. nie usunęło nałożonej na mnie blokady dostępu do ich oficjalnego profilu na Facebooku, pomimo zmiany prezesa. Skoro jestem “persona non grata”, to mogę jedynie tu pokazać co myślę i wiem.

Gdyby komuś udało się usunąć nałożone blokady i wykonać prace badawcze w tym temacie, będę bardzo szczęśliwy.

Wystarczy nawiercić otwory sondażowe nad klatką schodową w podłodze przed ścianą, z żelbetonową belką wzmacniającą w Strachach Fot 4.

© Licencja na publikację
© Wszystkie prawa zastrzeżone